Daha önce FLORA KİTAP’tan yayınlanmış “ŞİİR, ŞAİR, HAYATA DAİR” ve “ŞİİRLİ BAHÇE” elinizde tuttuğunuz ŞAİRİN MİTOSU ile üçleme tamamlanmış oluyor. İlk iki kitapta şiir üzerine Homeros’tan bugüne dek şiirin tanımları, şiirin “NELİĞİ”, onlarca tanınmış yabancı ve Türk Şairlerinin şiirleri, ilginç hayat hikâyeleri, (biyog- rafi değil) tiyatral anlatımla canlandırılıyordu.
ŞAİRİN MİTOSU dört bölümden oluşuyor; Geçmişin Penceresinden, Aşk Şarkıları, Çeşitlemeler, Kısacıklar. İlk iki kitapta; şiir, şair üzerine anlattıklarımın izdüşümle- ri şiire dönüşüyor burada.
Sanırsınız ki şair şiiri yazar, hayır (!) dizelerdeki görüntüler şairi anlatır; geçmişi, şimdiyi, geleceği gösterir.
Şair debelenmeye başlayınca şiir uzaklaşır, sözcükler acı çekmeye başlar, şairi kağnının boyunduruğuna sokar, ilhamın beklenmesini değil, bilginin ağır yükünü taşımasını ister.
Şiir, şairin dostu değildir, Mefistosu’dur, onu kandırmaya çalışır, şairin güzeli (şiiri) adına, sözde anlaşma yapar!
Şair kapılıp gider Dr.Faustus’un Margaretası ardından, umarsız sürdürürler şeytanla dostluklarını, aşkın sonu çoğunlukla Tragedyadır!
Şairin sevgilisi hercaidir, o daldan bu dala atlar uzaklaşır:
“Arama beni, sana geldiğimde yaşa benimle, keyfimi sür, sahiplenme, OLMA’nın içinde yaşayalım gül ve dikeni gibi!” o bilir gideceği adresi.
Şiir serseridir; yersiz, yurtsuz Kral John gibi, hükümranlığını sürdürür, bukağı- lanmaz, ele avuca sığmaz, panik atak çocuktur, şairini arar durur...
Şiir, sadece şairinin değil okurunun da donanımlı olmasını ister.