Son yıllarda kentlerde meydana gelen hızlı ve düzensiz kentleşme sonucu ortaya çıkan kimlik sorunları, kentlerin bir tüketim alanı haline gelmesine neden olmuştur.
Bugün kentli birey yaşadığı çevreden memnun değildir ve kendini yaşadığı mekâna ait hissetmemektedir.
Kendi yaşam ortamına yabancılaşan kentli, gün geçtikçe kendi kimliğinden ve yaşadığı kentin kimliğinden uzaklaşmaktadır.
Yerel yönetimler, sosyal dayanışmayı yaşamın her alanında yeniden üreten, kent kimliğine ve kültürel mirasa karşı duyarlı, engellerin aşıldığı ve dayanışmanın başat olduğu sağlıklı bir kenti oluşturmayı ilke olarak önüne koymalıdır.
Yeni Toplumcu Belediyecilik anlayışıyla amaçlanan, öncü, yaşamın her alanında fırsat eşitliği sağlayıcı, bireyin yaşam alanlarının zenginleştirildiği, çağdaş kent yaşamında yabancılaşmanın kırılmasının sağlamak.
Ölçülebilir, paylaşılabilir, kültürün ve sanatın her alanda ulaşılabildiği, sosyal eşitsizliklerin giderildiği, sağlıklı bir kent olma gelişiminin sağlanarak kültür, sanat ve sosyal dayanışmada yaratıcı, zenginleştirici, bütünleştirici, geliştirici, değiştirici, katılımcı bir anlayışı tesis etmektir.
Bir anlamıyla yaşanabilir kentler, yeterli süreçte belli düzeyde sosyo ekonomik zenginlik ve uyumu yakalamış, kültürel çeşitliliği olan, kentlilerin temel altyapı, sağlık, esenlik, dinlenme, kendini yenileme, kültür, kendini geliştirme vb. hizmetlerin sunulduğu planlı, güvenli, rahat aynı zamanda bu yararları ortadan kaldıracak risklerin yok edildiği ya da azaltıldığı ortak yaşama alanlarıdır.