Bazı insanlar koşar, kaçar, sığınır, dolaşır...
Ama bir türlü varamaz. Çünkü bir yere varmak, her zaman bir yerden çıkmakla değil; önce bir noktada sabitlenmekle başlar. Hayat, savruldukça büyüyen bir daire gibidir. İnsan, bu dairenin içinde hep bir merkez arar. Hiç kimse, merkezi olmayan bir hayatta denge bulamaz. İnsanın kalbi, pergelin sabit ayağıdır. Ve denge, ancak sabit kalabildiğin yerde başlar. Eğer kendine dönmezsen gittiğin her yol seni hep aynı yere getirir.
“Dilsiz dudaksız söyler söyleceğim sana.
Bütün kulaklardan gizli bir şeyler anlatacağım.
H erkesin içinde söyleyeceğim ama bir tek sen duyacaksın.”
-Şems