‘‘Siz, bile isteye kimsenin ‘el’ i olmayın. Birçok şey yüzümüze acımasızca tokat olmadan, gözü- müzün önüne silüet olmuyor. Siz kimsenin 20 yıl değil 5 dakikası için. ‘Yapacak bir şey yok bitkisel hayattaydım. Uyandım. Sıfırdan başlıyorum.’ demesine sebep olmayın. Kimsenin keşkesi olup, yürek ateşine bir kürek de siz kömür atmayın.
Yalan dünyada empati kurmaktan yoksun olup, nefsinize yenilip Yaradan’ın kuracağı empatiye bıraktırmayın kendinizi. O empatinin sorgusu da, hesabı da ağır olur.’’
‘’Nermin içine içine hıçkırarak ağlamaya başladı. Söyledikleri ne kadar da tanıdıktı. İkisi de daldı çok uzaklara. Bir süre sadece sessizlikleri konuştu. İki yabancı kadın iki ayrı hayat aynı durakta aynı yaşanmışlığa ağlıyordu.’’