Anlamı inkâr edenlerin sığınağı, mantığın kenarından koşarak atlayanların kitabı. 
 
Bu kitapta bir hikâye aramayın.
Ararsanız da bulduğunuzun hikâye olduğundan emin olmayın.
İç içe geçmiş karakterler, kendi varlıklarını ciddiye almayan olaylarla tokuşuyor. Niçe sütünü helal etmeyen bir anneyle aynı avluda bekliyor; Kekeme Şükrü ise tentürdiyotla taharet alan Ziya’nın dilinden düşmüyor.
Poşetler uçuyor, cami avlularında haramla helal birbirine dolanıyor.
 
Her sayfa, anlamın çöküp yeniden kurulduğu bir sahne;
her cümle, kendini inkar ederek büyüyen bir çağrışım zinciri.
 
Bu kitap, absürdün karanlık parıltısıyla aydınlanıyor.
Gerçekliğin kurallarına veda eden bir bilinç akışı…
Yazar, ne anlatmak istediğini hiçbir zaman tam olarak bilmiyor — ama işte tam da bu yüzden anlatıyor.
 
Hazırsanız, kelimelerin birbirine çarptığı bu tuhaf evrene bir adım atın.
Ve unutmayın:
Bu metinde önemli bir şey söyleniyormuş gibi olabilir.
Ama değildir.