“İdealizm ve Materyalizm arasında bir uyum kurulabilir” Kant’ın bu mealde bir iddiası vardı. Bu iddia
aslında Vahiy temelli ve kontrollü bir Ekümenizm salığıdır. Yüzyıllar öncesinden Kur’an’ı Kerim bu
sorunun çözüm parametrelerini zihnin hizmetine sunmuştur. Bu denemede Vahiy den ayrı olmak
koşuluyla Din’in kültüre olan özdeşliği, “Aklın yolu birdir “ önermesinin felsefi bir yolla basamak
olarak kullanılmasıyla ortaya konulmaya çalışılmıştır. Ortaya konulan argümanlar ile eğer Vahiy tek ve
değişmez ise ve coğrafyadan bağımsız bir ökümenden (Zihinsel coğrafya) bahis açılıyorsa, mantıksal
zeminde “Ortak bir kelimede” buluşmak elzemdir.
Tevrat ile İncil'i, Furkan ile Zebur'u
Kur'andaki Ayeti nuru, cümle vücutta bulduk( Yunus Emre)
De ki: "Ey Kitap Ehli! Gelin aramızda ortak olan bir kelimede anlaşalım... (Ali İmran 64)