Her kız çocuğu babasıyla göz göze gelmek ister…
Peki ya o gözler hiç bakmadıysa?
Ya çocukluğun sen yokmuşsun gibi yaşandıysa?
 
Ben Babamın Görmediği Kızıyım, yok sayılmış, eksik hissettirilmiş, sevgiyi
hep hak etmek zorunda bırakılmış kadınların görünmeyen yaralarına
dokunan bir kitap. Baba eksikliğinin bir kız çocuğunda bıraktığı sessiz
izleri anlatıyor:
 
Değersizlik duygusu,
onay arayışı,
ilişkilerde hep seçilmeme korkusu,
kendini ifade edememenin ağırlığı,
güçlü görünmek zorunda kalmanın yorgunluğu…
Ve adına yıllarca dokunulamayan o sessiz, derin acılar.
 
Bu kitap; çocukluğunda duyulmayan sesi, görünmeyen yarayı ve kadınlığın
içine örülmüş sessiz hikâyeyi fark etmeye bir davet niteliğinde.
 
Her bölüm, hem duygusal bir yüzleşmeye hem de nefesle açılan bir iyileşme
alanına kapı aralıyor.
 
Dilek Coşkun,
nefesin ve içsel farkındalığın gücüyle kendi karanlığını aydınlatmış bir kadın.
Bu yolculukta kendi küçük kızına uzattığı eli şimdi senin avuçlarına bırakıyor.