Osmanlı’nın ihtişamlı ama sancılı bir döneminde, Yeniçeri Ocağından yükselen iki çocuk sesi yankılanır: Balaban ve Yusuf. bu iki dost, kaderin bir cilvesiyle Yeniçeri Ocağı’na alınır. Birbirlerine sırtını dayayan iki yoldaş, zamanla Osmanlı’nın en zorlu seferlerinde omuz omuza savaşır. Ancak 1517 Ridaniye Seferi’nden sonra, Geçmişin izlerini üzerinde taşıyan yalnız bir adam onları ayırır. Bir yanlış anlama, bir iftira ve bir suskunluk... İki kardeşin arasına kara bir perde iner.

Balaban, içini dağlayan bu ayrılığa rağmen vatanı ve devlet nizamını her şeyin üstünde tutar. İsyanlarla çalkalanan başkentte, saray entrikalarının ve iç çekişmelerin gölgesinde, sadakat ile ihanet arasındaki çizgide yürür. 1526 yılında, Şehzade Mehmed’in yanında yeniden cepheye sürülürken, karşısına yalnızca Macar şövalyeleri değil; geçmişin acıları, dost görünümlü düşmanlar ve gölgelerde saklanan suikastçılar da çıkar.

Balaban’ın serüveni; Trabzon’lu Halim Efendi’nin nasihatleri, Osman Ağasından Yadigar şahini Marazlı’nın sadakati ve her şeye rağmen içinde taşıdığı çocukluk yeminleriyle örülür. Japon casusların, Avrupa’nın geniş ovaları, maden ocaklarının ve kale zindanlarının içinden geçen bu yolculuk, bir adamın geçmişiyle yüzleşme, dostunu yeniden kazanma ve milletin bekasını koruma mücadelesidir.

Balaban, yalnızca bir savaşçının değil; bir dostun, bir yetimin, bir vicdanın ve bir çağın hikâyesidir. Dostlukla ihaneti, sadakatle şüpheyi ve geçmişle bugünü iç içe dokuyan bu destan, Osmanlı’nın gölgesinde büyüyen bir adamın yüreğine yolculuktur.