...Kara sarıklı, kara sakallı o mollalar kurban etlerini her yıl güle oynaya sırtlarken gencecik bir bedenin etinin ağırlığı altına girememişlerdi. O günden beri yenilecek ekmek, içilecek temiz su ve alınacak ilaçların ulaşamadığı yerlere eciş bücüş din adamlarının, kiliselerin, camilerin, tekkelerin ulaşabilmesi inancın insan için gerekli veya önemli bir şey olduğu fikrinin altını eşeleyip onu boşluğa düşürmek için içinde arsızca bekleyen bir hilebazın kulağını gıdıklayıp duruyordu. Önce bu dergâhlara, şeyhlere, sarıklara düşman olmuştu sonra ellerinde tuttukları kitaba, en sonunda da kitabın sahibine düşman olmuştu belki de. Bilemiyordu, bilmek istemiyordu...