Ve bir yaşlı adam gördüm, Beyazıt Meydanında. Bazen durup saatlerce, Kıpırdamadan,
Üniversite kapısına bakıyor.
Bazen Sahaflar çarşısına girip, Kendini arıyordu kitaplar arasında. Çınar altında oturup,
Düşünüyor saatlerce.
Sonra Camiye giriyor, Düşünceleriyle hesaplaşmaya. Aslında o hep,
Aslında o hep bir çıkış yolu arıyordu. Her gün gelip,
Saatlerce kıpırdamadan,
Ve uzun uzun,
Üniversitenin giriş kapısına bakıyor. Çıkış yolu,
Burası der gibi.